Պատերազմը վատ ազդեցությունն է ունենում բնության և շրջակա միջավայրի վրա։ պատերազմից կարողեն առաջացնել բնապահպանական աղետներ։Այդպիսի աղետների թիրախներն են ջրամբարանները, ատոմակայանները և հանքերը։Եթե այս տեսակ բաները ոչնչացվեն տվյալ երկրի համար վիճակը բավականին կվատանա,տնտեսությունը անկում կապրի։
Մինգեչաուրի ջրամբարի մասին։Այն գտվում է Ադրբեջանի հյուսիսում, Կուր գետի վրա։ Այս ջրամբարը ամբողջ Կովկասյան տարածաշրջանում ամենամեծն է։ Ջրամբարի կառուցման նպատակը գյուղատնտեսության, էներգետիկայի և ջրային տրանսպորտի զարգացումն է։ Ջրամբարի շնորհիվ պետությունը նաև խուսափում է բազմաթիվ գետերի ջրհեղեղումից։ Այս ամենը նշելուց հետո, կարող եմ ասել, որ եթե Հայկական բանակը ցանկանա հարվածել ջրամբարին, կարող է լուրջ վնաս հասցնել Ադրբեջանի տնտեսոթյանը։ հայկական հանքերն ու պոչանբարները Նույնպես կարող են թիրախավորված լինել։Հայաստանի հանքային արդյունաբերությունը կազմում է մեր տնտեսության մեծ մասը, այն կազմում է երկրի արտահանման կեսից ավելի ծավալը։ Մոլիբդենից բացի մենք ունենք պղնձի և ոսկու զգալի պաշարներ, ունենք արծաթի, կապարի և ցինկի փոքր հանքավայրեր։ Ունենք արդյունավետ հանածոների հանքեր, ինչպիսին են՝ դիատոմիտի, բազալտի, պեռլիտի, կրաքարի, գիպսի և գրանիտի հանքեր։ Հանքերին կից կան հսկայական պոչամբարներ՝ թույնով լցված ամբարներ:Այս հանքերից մի քանիսը ռադիոկտիվ են, ինչը նշանակում է, որ եթե այդ հանքերը ոչնչացվեն հայ ժաղովրդի համար էլ վտանգավոր կլինի ապրել հայրենիքում։
Այսպիսով պատերազմում պետք չէ բնապահպանական նշանակության օբեկտներ թիրախավորել, որովհետև դա կբերի երկկողմանի աղետի, տնտեսական խորը ճգնաժամի ու խաղաղ բնակչության մեծ կորուստների:
Ստյոպա Քերոբյանի բլոգ 