Рубрика: Իրավագիտություն

ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն ունի 193 անդամ երկիր և 11 ասոցացված երկիր։ Նրա ոլորտային օֆիսների մեծ մասը գործում են խմբակային՝ ընդգրկելով երեք կամ ավելի պետություններ․ գոյություն ունեն նաև ազգային և տարածաշրջանային գրասենյակներ։

ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն ձգտում է իրականացնել իր նպատակները հինգ մեծ ծրագրերի միջոցով՝ կրթություն, բնական գիտություններ, սոցիալական գիտություններ, մշակույթ և հաղորդակցություն/տեղեկատվություն։ ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի կողմից հովանավորվող նախագծերը ներառում են՝ գրագիտություն, տեխնիկական և ուսուցիչների վերապատրաստման ծրագրեր, միջազգային գիտական ծրագրեր, անկախ մեդիայի և մամուլի ազատության խթանում, տարածաշրջանային և մշակութային պատմական նախագծեր, մշակութային բազմազանության խթանում, համաշխարհային գրականության թարգմանություններ, միջազգային համագործակցության համաձայնագրեր, որոնք ապահովում են համաշխարհային մշակութային և բնական ժառանգության անվտանգությունը (Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտներ), մարդու իրավունքների պահպանում։ Հանդիսանում է նաև ՄԱԿ-ի Զարգացման խմբի անդամ։

ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի նպատակն է նպաստել խաղաղության կերտմանը, աղքատության վերացմանը, կրթության, գիտության, մշակույթի, հաղորդակցության և տեղեկատվության շնորհիվ կայուն զարգացման եւ միջմշակութային երկխոսության հասնելը։ Կազմակերպության այլ գերակայությունների թվում են բոլորի համար կրթության բարձր մակարդակի ապահովումը և ամբողջ կյանքի ընթացքում կրթության ապահովումը, սոցիալական և էթիկական մարտահրավերներին դիմակայելը, մշակութային բազմազանության խթանումը, խաղաղության մշակույթի և գիտակից հասարակությունների կառուցումը տեղեկատվության և հաղորդակցության շնորհիվ։

Միջազգային հանրության լայն նպատակները, ինչպես որ նշված է միջազգայնորեն համաձայնեցված զարգացման նպատակներում, որն ընդգրկում է Հազարամյակի զարգացման նպատակները, գտնվում են ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի բոլոր ռազմավարությունների և գործունեույան հիմքում։

Հայաստանը տարբեր տարիներին ընտրվել և իր մասնաբաժինն է ներդրել ՄԱԿ-ի կարևորագույն մարմիններում` ՄԱԿ-ի Տնտեսական և սոցիալական խորհրդում, Հանցավորության կանխարգելման և քրեական արդարադատության հանձնաժողովում, Մարդու իրավունքների հանձնաժողովում, Կանանց կարգավիճակի հանձնաժողովում, ՄԱԿ-ի ծրագրման և համակարգման կոմիտեում, Սոցիալական զարգացման հանձնաժողովում, Բնակչության և զարգացման հարցերի հանձնաժողովում, Միջազգային առևտրի իրավունքի հանձնաժողովում, Վիճակագրական հանձնաժողովում և այլն: 2014 թվականին Հայաստանն ընտրվել է ՄԱԿ-ի Խոշտանգումների և այլ դաժան անմարդկային կամ արժանապատվությունը նվաստացնող վերաբերմունքի ենթակոմիտեի (2015-2019 թթ.) անդամ: 2016 թվականին Հայաստանն ընտրվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Ոչ նյութական մշակութային ժառանգության պահպանության կոմիտեի անդամ 2016–2020 թվականների համար, իսկ 2017 թվականին վերընտրվել է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի 1954 թվականի Կոնվենցիային կից 1999թ. երկրորդ արձանագրության շրջանակներում գործող Զինված ընդհարման դեպքում մշակութային արժեքների պաշտպանության կոմիտեի անդամ 2017-2021 թթ. համար։ 2018թ. Հայաստանն ընտրվել է ՄԱԿ-ի Կանանց կարգավիճակի հանձնաժողովում (2019-2023 թթ. համար), որի նախագահությունը նույնպես վստահվել է Հայաստանին՝ ՀՀ մշտական ներկայացուցիչն ընտրվել է հանձնաժողովի նախագահ: 2018 թվականին Հայաստանն ընտրվել է ՄԱԿ-ի Տնտեսական և Սոցիալական խորհրդում (2019-2021 թթ. ժամանակահատվածի համար)։

Հայաստանը նամակ է հղել ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի նախագահին. այն շրջանառվել է ԱԽ-ում։

Միավորված ազգերի կազմակերպությունում Հայաստանի մշտական ներկայացուցիչ Մհեր Մարգարյանը նամակ է հղել ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի հուլիս ամսվա նախագահող, ՄԱԿ-ում Ֆրանսիայի մշտական ներկայացուցիչ Նիկոլա Դե Ռիվիերին և ներկայացրել Ադրբեջանի կողմից շարունակվող ոտնձգությունները ՀՀ ինքնիշխան տարածքի նկատմամբ, որոնք հանգեցրել են մարդկային կորուստների։

ՄԱԿ-ում ՀՀ մշտական ներկայացուցչության հաղորդագրության համաձայն՝ նամակում շեշտվում է, որ Ադրբեջանի ագրեսիվ գործողությունները Հայաստանի հանդեպ զուգորդվում են ամենաբարձր մակարդակով հնչող տարածքային պահանջներով, ռազմական գործողությունների սպառնալիքով, ազգային պատկանելության հողի վրա ատելության խոսքով։

Ընդգծվում է, որ Հայաստանը հաստատակամ է իր ինքնիշխանության ու տարածքային ամբողջականության ապահովման հարցում օգտագործելու ինքնապաշտպանության օրինական իրավունքը՝ ՄԱԿ-ի կանոնադրության 51-րդ հոդվածի հիմքով։ Հայաստանը հավատացած է, որ Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության համապարփակ և հարատև քաղաքական կարգավորումը պետք է լինի խաղաղ ճանապարհով, ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների հովանու ներքո։

Նամակը շրջանառվել է ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի անդամներին և առաջիկայում կհրապարակվի որպես ՄԱԿ ԱԽ պաշտոնական փաստաթուղթ, ասված է հաղորդագրությունում:

Միավորված ազգերի կազմակերպությունը միջազգային կազմակերպություն է, որը հիմնադրվել է 1945 թվականին՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո: Այն 193 անդամ-պետությունների միավորում է միջազգային խաղաղությունն ու անվտանգությունը պահպանելու, ազգերի միջև բարեկամական հարաբերություններ զարգացնելու, սոցիալական առաջընթացը, կենսամակարդակի բարելավումը և մարդու իրավունքները խթանելու նպատակների շուրջ:  

Հայաստանը ՄԱԿ-ին անդամակցել է 1992 թվականի մարտի 2-ին և նույն տարվա դեկտեմբերին Երևանում հիմնվել է ՄԱԿ-ի գրասենյակը: Այդ ժամանակից ի վեր Հայաստանը ստորագրել և վավերացրել է միջազգային մի շարք պայմանագրեր: ՄԱԿ-ի հայաստանյան թիմը, որը գլխավորում է ՄԱԿ-ի մշտական համակարգողը, կազմված է 15 մասնագիտացված գործակալություններից, հիմնադրամներից և ծրագրերից։ 

ՄԱԿ-ի հայաստանյան գրասենյակի հետ համագործակցում են ԵՊՀ ռոմանագերմանական բանասիրության և Միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետները:

Ազգերի և ժողովուրդների կազմակերպություն առանց ներկայացուցչության, Eng. Չներկայացված ազգերի և ժողովուրդների կազմակերպությունը (UNPO) միջազգային ոչ կառավարական կազմակերպություն է, որի նպատակն է պաշտպանել այն պետությունների և բնիկ ժողովուրդների շահերը, որոնք չունեն իրենց պետությունները և / կամ ապրում են օկուպացված կամ վիճելի տարածքներում:Կազմավորվել է 1991 թվականի փետրվարի 11 -ին Հաագայում, Նիդեռլանդներ: UNPO- ն աշխատում է ինքնորոշման իրավունքի ըմբռնումն ու հարգանքը զարգացնելու համար, տրամադրում է միջազգային ճանաչման և քաղաքական ինքնավարության հարցերին վերաբերող խորհրդատվություն և աջակցություն, վերապատրաստում է խմբերին, թե ինչպես արդյունավետորեն պաշտպանել իրենց շահերը և անմիջականորեն պաշտպանում է մարդու իրավունքների խախտումների միջազգային արձագանքը: կատարված խմբերի դեմ. — UNPO- ի անդամներ UNPO- ն իր հիմնական նպատակն է համարում ժողովրդավարությունը որպես մարդու հիմնարար իրավունք, ամբողջ աշխարհում մարդու իրավունքների, քաղաքացիական և քաղաքական իրավունքների իրացումը, ինքնավարության և ինքնորոշման համընդհանուր իրավունքի և հետագա ֆեդերալիզմի աջակցությունը: Այն խրախուսում է հակամարտությունների խաղաղ լուծումների հասնելու ոչ բռնի մեթոդները: UNPO- ն աջակցում է իր անդամներին `ապահովելու իրենց մարդկային և մշակութային իրավունքները և շրջակա միջավայրի պահպանությունը: Կազմակերպությունը ֆորում է տրամադրում ցանցի անդամների համար և օգնում նրանց մասնակցել միջազգային մակարդակով:Մինչ UNPO- ի անդամները հաճախ հետապնդում են տարբեր նպատակներ, նրանք ունեն մեկ ընդհանրություն. Նրանք հիմնականում դիվանագիտորեն (կամ միայն փոքր կարգավիճակով դիտորդի կարգավիճակով) ներկայացված չեն միջազգային խոշոր հաստատություններում, ինչպիսիք են ՄԱԿ -ը (ՄԱԿ): Արդյունքում ՝ մարդու իրավունքները պաշտպանելու և հակամարտությունները լուծելու ունակություն ունեցող գլոբալ մարմինների հետ իրենց խնդիրները լուծելու ունակությունը սահմանափակ է:
UNPO- ն հավատարիմ է իր ուխտում ամրագրված հինգ սկզբունքներին.

Բոլորի ինքնորոշման հավասար իրավունք.
Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրում և այլ միջազգային փաստաթղթերում ամրագրված միջազգայնորեն ճանաչված [1] չափանիշներին.
Democraticողովրդավարական բազմակարծության սկզբունքներին նվիրվածություն և անհանդուրժողականության մերժում.
Ոչ բռնության և ահաբեկչության և բռնության այլ տեսակների մերժման մեթոդների խրախուսումը ՝ որպես քաղաքականության գործիք;
Շրջակա միջավայրի պաշտպանությունը.
Բոլոր անդամները պետք է ստորագրեն և հավատարիմ մնան UNPO- ի պայմանագրին:

Հոդված 1. Պետական ինքնիշխանությունը
1. Վրաստանը ժողովրդավարական, միասնական և անբաժանելի պետություն է, որը հաստատվեց 1991 թվականի մարտի 31 -ին հանրապետությունում անցկացված հանրաքվեով ՝ ներառյալ Աբխազական ԽՍՀՄ -ում և նախկին Հարավային Օսիայի Ինքնավար Մարզում, ինչպես նաև Վրաստանի վերականգնման մասին օրենքով: Պետական անկախություն 1991 թվականի ապրիլի 9 -ին
Վրացական պետության տարածքը որոշվել է 1991 թվականի դեկտեմբերի 21 -ի դրությամբ: Վրաստանի պետական սահմանների տարածքային ամբողջականությունն ու անձեռնմխելիությունը հաստատվում են Վրաստանի Սահմանադրությամբ և օրենքներով, որոնք ճանաչված են պետությունների համաշխարհային հանրության և միջազգային կազմակերպությունների կողմից: Վրացական պետության տարածքի օտարումը արգելված է: Պետական սահմանները կարող են փոխվել միայն հարևան պետության հետ կնքված երկկողմ համաձայնագրի հիման վրա:

Читать далее «Վրաստանի Սահմանադրություն» →